مشاوره زوج ها

ازدواج درمانی که در گذشته لکه ننگی به شمار می رفت و در حال حاضر اغلب با عنوان زوج درمانی از آن یاد می شود، امروزه شیوه قابل قبولی برای کمک به تداوم روابط شناخته شده است.

کارن شوارتز(1) یکی از مکاشفات فراوان موجود در زندگی نامه پر فروش بیل کلینتن به نام ”زندگی من“(2)، حضور او و همسرش سناتور هیلاری رادهم کلینتن(3) در جلسات فشرده مشاوره ازدواج برای نجات رابطه شان پس از جنجال مونیکا لوینسکی(4) بود. آقای کلینتن در جلسه معرفی کتاب خود در برنامه تلویزیونی اپرا وینفری(5) گفت: ”من نه تنها از این مشاوره شرمگین نیستم، بلکه به آن افتخار نیز می کنم.“ نظرات کلینتن و برخورد باز او هنگام شرح روند مشاوره، تغییر دیدگاه آمریکایی ها را نسبت به مشاوره ازدواج به خوبی نشان می دهد. این عمل که در گذشته یک لکه ننگ به شمار می رفت و در حال حاضر اغلب با عنوان زوج درمانی از آن یاد می شود، امروزه شیوه قابل قبولی برای کمک به تداوم روابط شناخته شده است. پملا تاپر(6)، مشاور ازدواج که مدت 15 سال در مطب خصوصی مشغول به کار بوده است می گوید: ”مشاوره ازدواج بدون شک علنی تر شده است“. تاپر بالا رفتن پذیرش زوج درمانی را به فرهنگ خودیاری نسبت می دهد که به کمک برنامه های تلویزیونی مانند وینفری که حدود 23 میلیون تماشاچی، هفتگی به تماشای آن می نشینند به یک گرایش عمده تبدیل شده است. او می گوید: ”امروزه بدون شک زوج ها در همه مراحل زندگی بیش از ده سال پیش به درمان علاقه نشان می دهند.“ مشاوره روابط چنان محبوبیتی پیدا کرده است که زوج ها حتی پیش از ازدواج نیز به مشاور مراجعه می کنند. تاپر می گوید: ”بسیاری از زوج هایی که به من مراجعه می کنند، هنوز در مرحله دوستی هستند“. کارین فانتوس(7) که همراه دوست پسر خود به مشاور زوج ها مراجعه کرده است می گوید: ”من فکر می کنم انجام این کار در هر مرحله از ارتباط کار بسیار خوبی است. این کار به شما کمک می کند تا بفهمید که باید با طرف مقابلتان بمانید یا خیر و در صورت وجود پیوندها باعث تحکیم آنها می شود.“ موضوعاتی که باعث مراجعه زوج ها به مشاور می شود مانند خود زوج ها بسیارمتنوع است. تاپر می گوید: ”بعضی اوقات، بحث زوج ها بر سر پول است و یکی از طرفین اعتقاد دارد که طرف مقابل بیش از اندازه خرج می کند. در مورد زوج های جوان تر، یکی از مسایل قابل توجه فرزند است. اغلب یکی از طرفین می خواهد صاحب فرزند شود و طرف دیگر یا مایل است که چند سال صبر کند یا اصلا نمی خواهد بچه دار شود.“ تاپر می گوید درمان بدون آنکه علت رجوع زوج ها تغییری در روند آن ایجاد نماید بر یک چیز متمرکز می شود:”همه چیز به ارتباط بر می گردد. مشکل آنها هر آنچه که باشد، راه حل شامل فراگیری گوش کردن و پاسخ دادن به یکدیگر درباره آن موضوع خواهد بود. بیشتر زوج ها این عمل را درست انجام نمی دهند و مشاوره به آنان کمک می کند تا آن را یاد بگیرند.“ در حقیقت، با وجودی که شمار افراد علاقمند به ازدواج درمانی روز به روز افزایش می یابد، بیشتر آنان نمی دانند که این مشاوره به چه چیز منجر خواهد شد. بنا بر گفته تاپر، شگفت انگیزترین نکته ای که افراد در ارتباط با مشاوره زوج ها با آن مواجه می شوند، میزان کار سخت لازم است. او می گوید: ”بزرگ ترین درک اشتباهی که افراد در آغاز کار دارند این است که مشاوره، ”ترمیم سریع“ مشکلی مشخص خواهد بود. بیشتر اوقات مشکلات ظاهری ناشی از نکاتی عمیق تر هستند که در زیر سطح جریان دارند. این نکات عمیق تر، موضوعاتی هستند که مشاوره به آنها می پردازد.“ او در ادامه می گوید: ”بیشتر افراد هنگام رجوع به مشاور فکر می کنند که او داوری خواهد کرد. آنها فکر می کنند که مشاور نظر آنها را درباره مشاجره خواهد شنید و در برابر همسرشان، طرف آنان را خواهد گرفت. این اتفاق هیچگاه روی نخواهد داد، چرا که یک مشاور خوب آموزش دیده است که هرگز طرف کسی را نگیرد و قضاوت نکند.“ این فضای بی قضاوت چیزی است که بسیاری از افراد به آن علاقمند می شوند. فانتوس که به مدت سه ماه همراه با دوست پسرش مورد مشاوره قرار گرفته بود می گوید: ”مشاوره فضای امنی را برایتان به وجود می آورد تا خالصانه به بیان خودتان بپردازید. این در یک ارتباط، نکته بسیار مهمی به شمار می رود، به ویژه برای افرادی که بیرون ریختن احساساتشان برایشان مشکل است.“ و در حالی که زوج های متفاوت، مسایل نهفته گوناگونی دارند مشاوره افرادی موفقیت آمیزتر از دیگران است که دارای یک ویژگی مشترک هستند. تاپر می گوید: ”بدون شک موفق ترین افراد کسانی هستند که تمایلی مشترک دارند ــ نه فقط میل به مشاوره گرفتن که تمایل به دیدن نکاتی فراتر از ”من درست می گویم، تو اشتباه می کنی“ و یافتن آنچه خود آنها انجام می دهند تا به حرکت کمک نمایند دارند.“