آموخته ام که...

آموخته ام که...
بهترین کلاس درس دنیا محضر بزرگترهاست.
آموخته ام که...
وقتی عاشق می شوم، عشق خودش را نشان می دهد.
آموخته ام که...
وقتی سعی می کنی عملی را تلافی کرده و حسابت را با دیگری صاف کنی، تنها به او اجازه می دهی بیشتر تو را برنجاند.
آموخته ام که...
هیچ کس کامل نیست مگر اینکه در دام عشق او اسیر شوی.
آموخته ام که...
هر چه زمان کمتری داشته باشم، کارهای بیشتری انجام می دهم.
آموخته ام که...
وقتی، به هیچ طریقی قادر نیستم کمک کنم، می توانم برای او دعا کنم.
آموخته ام که...
هر چقدر آدمی نسبت به جبر زمانه اش جدی باشد، اما همیشه نیاز به دوستی دارد که بتواند بدون تکلف و ساده لوحانه با او بر خورد کند.
آموخته ام که...
گاهی اوقات همه آن چیزی که انسان نیاز دارد، دستی برای گرفتن و قلبی برای درک شدن است.
آموخته ام که...
باید شکر گزار باشیم که خداوند هر انچه را که از او می طلبیم، به ما نمی دهد.
آموخته ام که...
زیر ظاهر سر سخت هر انسانی فردی نهفته، که خواهان تمجید و دوست داشتن است.
آموخته ام که...
زندگی سخت است اما من سخت ترم.
آموخته ام که...
وقتی در بندر غم لنگر می اندازی، شادی در جای دیگری شناور است.
آموخته ام که...
همه خواهان آنند که در اوج قله زندگی کنند، اما همه شادیها و پیشرفتها زمانی رخ می دهند که در حال صعود به سوی آن هستی.
آموخته ام که...
پند دهی فقط در دو برهه از زمان جایز است، زمانی که از تو خواسته می شود و هنگامی که خطری زندگی کسی را تهدید می کند.
و آموخته ام که...
بیاموزم آنچه را که نمی دانم وبیاموزانم آن کسی را که شایسته آموختن است.
وهم چنان خواهم آموخت...
ومی پذیرم آنچه را که مقدر باشد.